FAQ

Calorische stralen werden in 1800 ontdekt door William Herschel toen hij een prisma gebruikte om zonlicht te breken. Met behulp van een thermometer zag hij een stijging van de temperatuur voorbij het rode segment van het zichtbare spectrum. De golflengte van zichtbaar licht ligt in het bereik tussen 0.38 (violet) en 0.78 (rood) microns, waarbij infrarood 'net voorbij rood' is en wordt gevonden tussen 0.78 - 1000 microns (μm). Na verloop van tijd werden deze calorische stralen bekend als 'infrarood.

In wetenschappelijke termen is infraroodwarmte een vorm of golf van elektromagnetische straling. De golflengten die voornamelijk worden gebruikt voor het industriële warmteprocesbereik tussen 0.78 - 1000 μm.

Infrarood is meestal verdeeld in 3-secties. De grens tussen de divisies kan variëren, afhankelijk van waar u het leest, evenals de aanduiding. Bij Ceramicx gebruiken we de volgende standaard: - Korte golf infrarood: 0.78 - 1.40 μm. Wordt ook Near Infrared [NIR] of IRA genoemd - Medium Wave Infrared: 1.4 - 3.0 μm. Wordt ook Mid Infrared [MIR] of IRB - Long Wave Infrared 3 - 1000 μm genoemd. Wordt ook Far Infrared [FIR] of IRC genoemd.

Alle objecten - inclusief wij - boven het absolute nulpunt (-273.15 ° C) stralen van nature infraroodenergie uit, dus in het algemeen zou het antwoord 'nee' zijn. Hoewel infrarood voldoende energie kan creëren om moleculen te laten bewegen, in tegenstelling tot straling met een hogere frequentie - zoals röntgenstralen - heeft het niet genoeg energie om moleculen uit elkaar te breken of schade aan te richten. Infraroodwarmte zal op natuurlijke wijze opwarmen welk deel van je ook aanraakt. Maar langdurige blootstelling aan een hoog niveau van IR kan potentieel schadelijk zijn en brandwonden veroorzaken, op dezelfde manier als bij elke andere warmtebron, zoals een brand.

Infrarood is een vorm van energie die het best kan worden gezien als golven die door de ruimte bewegen met verschillende frequenties. Van lage frequenties, waaruit radiogolven bestaan, tot hoge frequenties zoals gamma of röntgenstralen, met het zichtbare lichtspectrum dat onze ogen kunnen detecteren (van violet tot rood), ergens in het midden. Infrarood (Latijn voor 'onder rood') is een vorm van straling die zich net onder zichtbaar licht op het elektromagnetische spectrum bevindt. Als we infrarood absorberen, is het enige effect dat we ons warmer voelen. IR kan echter gevaarlijk zijn bij langdurige blootstelling.

De standaard nominale spanning is 230V. Met andere nominale spanningen op aanvraag, kunnen we het verwarmingselement ontwerpen om te werken op verschillende vermogens en met verschillende spanningswaarden voor extra kosten / minimale bestelling.

Infraroodzenders worden vaak gebruikt onder gedeeltelijk vacuüm. De directe overdracht van stralingsenergie is in het algemeen efficiënter vanwege de afwezigheid van waterdampmoleculen die normaal een deel van de infraroodstraling zouden absorberen.

Dit varieert afhankelijk van de toepassing, maar over het algemeen raden we 100-200mm aan voor statische toepassingen waarbij zowel de verwarming als het doel zich in een vaste positie bevinden. De optimale afstand is afhankelijk van de elementafstand en de gewenste temperatuuruniformiteit over het oppervlak. In het algemeen geldt dat hoe groter de afstand, hoe groter de stralingsdispersie, die op zijn beurt een uniforme verwarming mogelijk maakt. Kortere afstanden kunnen leiden tot verhoogde warmte-energie geconcentreerd over een kleiner gebied waardoor gelokaliseerde gebieden met hoge temperaturen kunnen ontstaan.

Als de absorptie-eigenschappen van het doelmateriaal bekend zijn, kan het mogelijk zijn om piekemissiegolflengte te gebruiken als middel om de meest geschikte emitter te kiezen. Als die kenmerken niet bekend zijn, kunnen kleinschalige testen met 1- of 2-zenders voldoende zijn om een ​​beter inzicht te krijgen in wat werkt met het materiaal in kwestie. Een andere belangrijke factor is de thermische reactietijd die nodig is voor het proces. Keramische emitters hebben doorgaans ongeveer 10-12 minuten nodig om een ​​stabiele temperatuur te bereiken. Kwartscassette-emitters hebben ongeveer de helft van deze tijd nodig, met wolfraam / halogeenemitters bijna binnen een paar seconden bijna volledig.

Bij normaal gebruik gaan keramische zenders 20,000-uren of 12-maanden mee vanaf de productiedatum. Voor kwartszenders is het 10,000-uren of 12-maanden vanaf de productiedatum.

Onze elementen in trogstijl produceren een geconcentreerde output die zich verspreidt met de afstand, waardoor het beter geschikt is voor zenders die verder van het doel zijn geplaatst. Vlakke stijlelementen een uniforme output produceren die beter geschikt is voor zenders die dichter bij het doelmateriaal zijn geplaatst.

Om de hittetemperatuur voor keramische of kwartselementen en verwarmingselementen te bewaken of te regelen, raden we aan een Type K te gebruiken thermoelement. Deze kunnen worden gebruikt met een geschikte temperatuurregelaar of monitor.

Nogmaals, dit varieert afhankelijk van de toepassing en de zender tot de doelafstand, maar in het algemeen vergemakkelijken kleine afstanden tussen zenders verbeterde temperatuuruniformiteit. Over het algemeen raden we een minimum van 5mm aan tussen keramische zenders wanneer ze in een verwarmingsveld zijn opgesteld. We raden hetzelfde aan voor kwartszenders.